Merkengeil

“Je moet rechtdoor.”

“Ja, ik sta nu al voor linksaf. Dat kan toch ook?”

“Doe maar wat jij wilt.”

Mijn vrouw en ik rijden de enorme parkeerplaats op van Designer Outlet Roermond. Ons weekendje Zuid Limburg beginnen we met een middagje shoppen tussen de grote merken. Het is januari, koud en guur. Binnen blijven en als je echt iets nieuws nodig hebt, doe je dat lekker bij de kachel, via het wereld wijde web, zou je denken. Maar zo werkt dat dus niet. Er zijn er nog een paar die bedacht hebben om een bezoekje te brengen aan dit openluchtwinkelcentrum met Disney-look. Ik kan nog wel een truitje gebruiken en hier schijnt het allemaal voordelig te zijn. Misschien kunnen we eens bij Tommy Hilfiger binnenlopen.  Dat valt nog niet mee. Allemachtig, is het hier gratis of zo?

“Deze is wel leuk.”

“Ligt er nog een S-je?”

“Nog eentje.”

“Wat kost hij?”

“Afgeprijsd, van 139 voor 99.”

“We gaan naar buiten.”

Calvin Klein, Karl Lagerfeld en Hugo Boss laten we links liggen. Bij Nike staan ze in een lange rij voor de paskamers en voor de kassa’s staat nog een langere rij. Hier heb ik geen zin in. Als het zo moet, dan haal ik volgende week gewoon een CenA-tje. Snel weer door. Gelukkig heb ik geen handtas nodig. Bij Gucci moet je buiten op je beurt wachten. Dat is toch geen doen, bij deze temperatuur? In de winkel van G-Star Raw vinden we dan toch waarvoor we gekomen zijn. Leuk prijsje, geen rij voor de kassa en toch een mooi geborduurd merkje rechts boven. Als u mij volgende week met mijn borst vooruit ziet lopen, dan weet u hoe dit komt. Mijn nieuwe trui.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *