Onze premier is bijna over zijn houdbaarheidsdatum heen. Het stinkt nog niet, maar echt lekker ruikt het niet meer in het Torentje. Nog een jaartje en dan is het wel zo’n beetje gedaan.
Alle signalen wijzen op een roemloze aftocht. Ruim twee jaar geleden wilde hij die vreselijke dividendbelasting afschaffen. Een geste aan zijn vrindjes van het grootkapitaal. Niemand in Nederland zag de noodzaak van deze maatregel, alleen Mark voelde tot in het diepst van zijn vezels de noodzaak. Het bleek een sneue vorm van zelfoverschatting. Als er serieuze zaken uitgezocht worden waar iemand verantwoordelijkheid voor moet nemen, dan is Mark niet thuis. Bonnetjes, memo’s van ambtenaren, een bombardement met heel veel burgerslachtoffers. Onze minister president heeft er geen herinneringen aan. Het land moet geregeerd worden en dus zijn dit soort trucjes geoorloofd. Wat moet het land zonder Mark Rutte? Als er een debat gevoerd wordt over de ernstigste crisis die onze minister president heeft meegemaakt, dan regelt hij dat de fractievoorzitters van de coalitiepartijen niet meedoen. Schade aan de coalitie moet voorkomen worden. De rit netjes uitzitten, daar gaat het om. Mevrouw Ouwehand van de Partij voor de Dieren doet wel mee, maar dat boeit de premier geen ene moer. Hij blijft lekker op zijn telefoon koekeloeren. Als hij erop gewezen wordt dat dit niet zo beleefd is, dan gedraagt Mark zich als een verveelde puber. “Ik hoor alles”, mompelt hij zonder van zijn telefoon op te kijken. De geschiedenis is zich aan het herhalen. Minister president Lubbers duwde na drie kabinetten zijn partij de krochten van de oppositie in. Lubbers dacht dat hij de beste was. Wim Kok begon aan het einde van zijn tweede Kabinet ook dergelijke trekjes te vertonen, waardoor Pim Fortuyn kon schitteren. Ook de Partij van Wim kon plaats nemen in de oppositiebanken. En nu denkt Mark Rutte dus ook dat hij zich van niks en niemand meer iets hoeft aan te trekken. Mark weet alles. Mark is de beste. Mark heeft geschiedenis gestudeerd. Ik hoop maar dat daar nog iets van is blijven hangen. Dan kan hij alvast bij zijn vrienden informeren of er binnenkort nog een paar lucratieve commissariaatjes vrijkomen.