Structuur en regelmaat, daar houd ik van. De vorken, lepels en messen netjes, soort bij soort in de vaatwasser. Altijd op dezelfde plek. Het ontbijt bestaat elke ochtend uit twee boterhammetjes en een beker melk. De lunch wijkt daar niet zo heel veel van af. Iedere dag een appeltje en een banaantje voor de broodnodige vitamine. Op zondag, zo rond 17:00 uur, een Praatje op het Wereld Wijde Web en elke woensdagochtend een Plaatje op Instagram. Het zijn zo van die vastigheden die het leven prettig en overzichtelijk maken. Mijn vrouw werkt in de zorg en heeft er verstand van. Zij bestempelt dit gedrag als een lichte vorm van autisme. Waarschijnlijk heeft zij gelijk. Mijn persoonlijke analyse is dat het geen gevaar oplevert voor mens en natuur. Dus ik laat het maar zo. Maar… de laatste weken is er de klad gekomen in de regelmaat. Misschien heeft u het niet eens gemerkt, maar vorige week kon u geen Praatje lezen. En dat is niet de eerste keer dat ik een weekje overgeslagen heb. De Plaatjes op Instagram zijn ook opgedroogd. Allemaal helemaal niet erg natuurlijk. De wereld draait gewoon door. Op Prinsjesdag worden de plannen van de regering bekend gemaakt en de spreeuwen vliegen straks gewoon weer massaal naar het zuiden. Niks aan de hand. En toch zit het mij niet lekker. Het kleine autistje in mijn hoofd begint te zeuren. Vooral ’s avonds als ik de slaap probeer te vatten. Ik kan het hem allemaal uitleggen. Soms moet je prioriteiten stellen, dan gaat het werk boven het Praatje. Het is niet anders. Dat van die plaatjes is een ander verhaal. De koek is gewoon op. In de rubriek “Roon op de ezel” toonde ik werk dat zich de afgelopen 40 jaar heeft opgestapeld op de donkere zolder. Stuk voor stuk heb ik de werkjes afgestoft en op de ezel teruggeplaatst. Maar nu is de zolder leeg. Om de autist in mij rustig te krijgen, zal ik weer moeten gaan produceren. Elke week een kunstwerk op de ezel. Olieverfschilderijen zijn geen optie. De productietijd is te lang. Op mijn werkkamer hangt een kunstwerk van Anton Heyboer. Heyboer werkte snel, heel snel. Ik denk dat ik mij eens ga verdiepen in zijn methode. 