Eerste Paasdag begint met de berichten op Nu.nl:
“Zeker 138 doden en 400 gewonden door explosies in kerken en hotels op Sri Lanka”
“Mogelijk Nederlanders onder slachtoffers Sri Lanka.”
“Paasvuren in Duitsland veroorzaken stankoverlast door oostenwind”
“Meerdere explosies in Libische hoofdstad Tripoli”
“Weerbericht: Veel zon en vooral in het zuiden hoge temperaturen”
AD.nl opent ook met de ellende op Sri Lanka en de stankoverlast door de paasvuren. Bericht drie en vier gaan over een meisje dat is omgekomen bij een verkeersongeluk en kikkers, padden en salamanders die uitgeroeid dreigen te worden door schimmel.
Ik lees het allemaal op mijn laptopje in de trein, op weg naar mijn werk.
Amsterdam barst bijna uit zijn voegen. Hier geen zorgen over aanslagen, paasvuren of uitstervende kikkers. Hier telt alleen bericht vijf van Nu.nl, veel zon. De rondvaartboten zitten vol evenals de terrassen. De lucht van bier en wiet. Niemand lijkt zich zorgen te maken. De enige alarmbellen die je hoort zijn die van de tram en de fiets, de hele dag door. Er is niemand die daar nog zenuwachtig van wordt. Het zou pas angstig worden als de bellen niet meer rinkelen.
De ouders van het verkeersslachtoffer hebben geen idee dat de zon schijnt. Op Sri Lanka heeft Pasen vanaf vandaag een heel andere betekenis. De kikkers en salamanders hebben geen benul van hun bedreigde bestaan. Ze denken niet na over de toekomst. Ze leven gewoon, totdat het ophoudt. Als ik, na mijn werk, tussen de gezelligheid in Amsterdam doorloop, moet ik aan die kikkers denken.