Nog één keertje dan…

Ik geloofde mijn ogen en oren niet. Pieter Heerma presenteerde afgelopen donderdag een toekomstvisie van het CDA. Waar komt dat ineens vandaan? Ik heb een vermoeden.

Maandagochtend 7 november 2022 in de fractiekamer van het CDA: “Hebben jullie dat stukje van Roon gelezen?” “Roon? Wij kennen geen Roon.” “Oké, pak allemaal je telefoon of tablet, kijk op roonswereld.nl en leest het Praatje van die man…. En?” “Goed openbaar vervoer, de oplossing voor bijna alles. Ja hè, hè. Hij doet net of hij dat zelf verzonnen heeft, maar dat vertellen de deskundigen ons toch al jaren.” “Precies. En waarom doen wij daar dan niets mee? We staan bijna op nul in de peilingen. Ik wil dat er binnen de kortste keren een visiestuk geschreven wordt van minstens honderd pagina’s. Met die 350 woorden van Roon komen we niet weg. Aan de slag.”

Dinsdagochtend 27 december 2022 in de appgroep van de CDA fractie: Pieter: “Hebben jullie het Praatje van Roon gelezen? Hij zegt bijna zijn hele leven op ons gestemd te hebben, maar biedt daar zijn verontschuldigingen voor aan. We zijn hem nu ook al kwijt. Als dit zo doorgaat, zit ik straks alleen in de Kamer. Dan kan ik helemaal alles zelf gaan doen. Daar heb ik dus geen zin in. Hoe zit het GVD met dat visiestuk? Is dat nu al klaar?”

Afgelopen donderdag stond het dus op de voorpagina van mijn krant: “CDA: investeer in onrendabel ov”. Ze hebben het licht gezien, denk ik bij mijzelf. Zou het dan toch nog goed komen met de wereld? Maar dan moet ik wel weer op ze gaan stemmen. In maart zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Dan staan Hugo en Wobke niet op de lijst. Dat maakt het wat makkelijker. Maar het voelt toch alsof je net bent afgekickt van je alcoholverslaving en dat je denkt: Ach één glaasje kan toch geen kwaad.