Journalisten zijn altijd in voor een fijne vette quote. Het is daarom niet zo gek dat Jette Pellemans even bij ons tafeltje langs komt. Jette is voor het dagblad Trouw bij Beeld en Geluid in Hilversum om een artikel te maken over het succes van het NPO Radio 1 Tourcafé. In de laatste week van de Tour zijn de liefhebbers welkom om een uitzending bij te wonen van Radio Tour de France. Mijn vrouw en ik vonden dat ook wel eens leuk en daarom reserveerden wij drie weken geleden via de website van Radio 1 een plekje. Afgelopen donderdag reden we naar Hilversum.
We zijn ruim op tijd en bij binnenkomst worden we vriendelijk welkom geheten door een soort rondemissen. “Moeten wij ons bij u melden?”, vraag ik aan een vriendelijke dame. “Nee hoor u mag zo doorlopen”. “Maar wij hebben ons via de website aangemeld” stribbel ik nog tegen. “Geeft niet, u mag zo doorlopen.” Het resultaat van dit deurbeleid is dat het hele Café al helemaal vol zit. Geen stoeltje is meer vrij. Met een kartonnen bekertje koffie in de hand confisqueren we de laatste vrije statafel. Na een half uurtje vragen mijn vrouw en ik ons al af of we op deze manier de finish wel gaan halen. Op het grote scherm volgen we de etappe en tijdens de uitzending worden we getrakteerd op live muziek van Nona en Lucas Hamming. Het is leuk om Henry Schut en Danny Nelissen de uitzending zien te presenteren. In een rustig hoekje van het café interviewt Jette Pellemans “Mister Radio Tour de France”, Robbert Meeder. En dan meldt de journaliste zich bij ons tafeltje. Of ze ons ook een paar vragen mag stellen? “Maar natuurlijk.” Ze pakt haar notitieboekje en zet, voor de zekerheid, haar telefoon op record.“ Wat vinden jullie ervan?” “Het is allemaal hartstikke leuk hier, maar er zijn veel te weinig stoelen.” De journaliste is hier om een positief verhaal te schrijven en dus vraagt ze door. Met succes. Ronald de Niet uit Vlaardingen is hier vooral “om BN-ers te koekeloeren”, tekent zij op. Kijk, met zo’n quote kun je op de redactie komen.