Klagen over het weer zit in onze volksaard. Het is te nat of te koud en o, o, o, wat was het de afgelopen week weer heet. Vijf dagen achter elkaar was het zomers warm en bij drie daarvan kwam de temperatuur zelfs boven de vijfentwintig graden uit. Dat noemen ze bij het KNMI dan een hittegolf. Maar mij hoor je niet klagen hoor. Heerlijk vond ik het. Lekker zonder jas op de fiets en tot ’s avonds laat met een nul punt nulletje in mijn tuintje. Maar Peter Kuipers Munneke wist mijn goede humeur toch behoorlijk te verpesten. Op het Achtuurjournaal wees hij mij erop dat dit al de tweede hittegolf van het jaar was en dat we steeds vaker te maken krijgen met hittegolven. “Dat komt door het gebruik van fossiele brandstoffen, waardoor het langzamerhand op de wereld, en ook in Nederland, steeds warmer wordt.” Ja, Peter Kuipers Munneke, dat weten we nu wel! Als het hard regent, dan vertel je dat dat komt door de klimaatverandering en om dezelfde reden vallen er af en toe hele grote hagelstenen bij het Gardameer uit de lucht. We krijgen steeds vaker te maken met extreem weer. En dat is allemaal onze schuld. Ik weet het. Dat hoef je niet iedere keer te zeggen. Vertel mij gewoon wat voor weer het wordt. Moet ik morgen mijn zonnebril op als ik op mijn fietsje stap of moet ik mijn regenpak alvast klaar gaan leggen? Dat is jouw taak als weerman. Ik weet inmiddels wel dat de aarde aan het opwarmen is en dat we daar met z’n allen iets aan moeten doen. Mijn auto rijdt nog op benzine, maar ik rij er maar 5000 kilometer per jaar mee. De rest doe ik op de fiets en met de trein. Gisteren heb ik geen vlees gegeten. Plastic tasjes vind je al lang niet meer bij ons in huis en het glas in onze kozijnen is dubbel. Is dat genoeg, Peter Kuipers Munneke?
Over het weer zul je mij niet horen klagen, maar breek mij de bek niet open over de weermannen van tegenwoordig.
