Van het medisch front, vandaag geen nieuws.
Aan het front in Oekraïne lijkt ook niet veel te veranderen. De oorlog gaat gewoon door. Elke dag gaan er mensen dood, maar het bereikt de kranten al bijna niet meer.
Sinds kort is er een andere oorlog die de voorpagina’s beheerst. Hamas en Israël hebben binnen twee weken duizenden mensen over de kling gejaagd. Hamas gijzelt een paar honderd onschuldige burgers. Israël gijzelt twee miljoen mensen op een klein stukje land. Een conflict zonder oplossing.
Feyenoord en PSV blijven hun wedstrijdjes zonder veel problemen winnen. Bij Ajax wil dat nog steeds niet lukken. Het is daar in Amsterdam één doffe ellende. Dat is allemaal geen nieuws meer. De trainer, Maurice Steijn, was vorig jaar nog een gevierd man bij het vriendelijke Sparta. Nu is het wachten op het nieuws dat hij bij het grote boze Ajax ontslagen wordt. Waar gaat het over, zult u zeggen. En u heeft gelijk. Het is slechts entertainment. Je houdt ervan of je vindt het niets.
Over een paar weken mogen we naar de stembus. Dat gaat dan wel weer ergens over. Aan wie vertrouwen we straks de macht toe? Wie gaat het land weer een beetje op de rails zetten? Op 22 november moeten we het weten. Achter welke naam kleuren we het hokje rood? De komende weken zullen veel nieuwe gezichten zich in de kijker proberen te spelen. Debatten en spelletjes op radio en televisie, interviews in kranten en filmpjes op sociale media. We gaan er niet aan ontkomen. Ik ben bang dat het veel oude wijn in nieuwe zakken zal gaan worden. Of vindt u dat de mening van een zure cynische oude man? Sorry. Het zal mijn fysieke beperking zijn die het humeur in de weg zit. Gelukkig lukt het nog wel om met één oog een vrolijk tekeningetje te maken en mag ik nog alles eten van de dokter.
