Je moet niet alles geloven wat op Facebook staat, maar als het in de krant staat, dan zal het toch wel waar zijn?
Alle klusjes die voor vandaag op het lijstje stonden zijn gedaan. Ik zit lekker in het zonnetje met een glaasje prik en de Tour de France op de radio. Het is nog niet erg spannend. Vandaag staat een bergtijdrit op het programma en de echte kanonnen komen pas over een uurtje in actie. Ik verveel mij een beetje. Alle pullekies zijn al uit mijn neus. Ik kan geen twee dingen tegelijk, dus een goed boek is op dit moment geen optie. Radio Tour de France gaat nu even voor. Dan blijft er nog maar één ding over; Een beetje gedachteloos scrollen over het schermpje van mijn telefoon. Een tijd geleden heb ik mijn eigen naam eens ingetikt bij Google. Best grappig. Ik zag mijzelf terug op Linkedin en Facebook. Veel meer had meneer Google niet over mij te vertellen. Op regel drie kwam hij al met een naamgenoot die het verder geschopt had dan ik. Hij was CEO bij een bedrijf in Uden. Daarna zag ik een fotootje van Ronald de Boer. Toen heb ik weggeklikt. Laat ik het nog eens proberen. Eerlijk is eerlijk, die man van Google heeft niet stil gezeten. Tot mijn verrassing zie ik allemaal linkjes naar websites die ooit iets over mij verteld hebben. Vlaardingen 24, een regionale nieuwswebsite, had een artikel over mijn prenten. Ik wist helemaal niet dat ze dat geplaatst hadden. Dat heb je als je uit het papieren tijdperk komt en dus bent blijven hangen aan de krant die dagelijks op de deurmat valt. Twee regels lager zie ik een link naar het AD, regio Vlaardingen. Als ik erop klik, lees ik een artikel van de regioredactie dat geplaatst is op 8 januari 2025: “In de publiekshal van het stadskantoor in Vlaardingen is de expositie “vertrokken dieren” van kunstenaar Ronald de Niet te zien.” Potverdikkie, is dat wat! Zonder het te weten, blijk ik al meer dan een half jaar als kunstenaar door de straten van Vlaardingen te lopen.
