Ik hou niet van mensen die altijd maar klagen. Waarom is het glas altijd half leeg? Er gaan toch ook een heleboel dingen goed? Zo was het vanmorgen lekker rustig in mijn trein en dacht ik nog eens terug aan de afgelopen weken. Met mijn vrouw, zoon en schoondochter bezocht ik een fantastisch concert van DI-RECT in de Kuip. Het was een snikhete dag en er werden hevige onweersbuien voorspeld tijdens het optreden. Maar wat denk je? Het bleef hartstikke droog. Dat noodweer kwam wel, maar toen lagen wij al lang in ons bedje. Drie dagen later had ik vakantie en vertrok ik met mijn vrouw naar Portugal. We vlogen vanaf Rotterdam Airport. Dat is maar een kwartiertje rijden. Het vliegtuig vertrok keurig op tijd. In Portugal stond de reisleider van TUI al op ons te wachten. We werden met een minibusje naar ons hotel gebracht en mochten meteen onze kamer in. Na negen heerlijke dagen vlogen we ook weer zonder een minuut vertraging terug naar Nederland. Dat is toch geweldig! En toen bezocht ik in Amsterdam nog een hele leuke tentoonstelling van Banksy, de mysterieuze kunstenaar waar ik zo’n fan van ben. We namen deze keer eens de auto. En geloof het of niet, de files stonden precies aan de andere kant van de vangrail. Waarom wordt er toch zoveel geklaagd in dit land?
Als ik in Amsterdam het station uitstap, begint het meteen te zeiken van de regen. Heb ik dat weer! Dag omzet! Aan het begin van de week was het veel te warm om te winkelen en met deze hoosbuien blijven onze klanten liever binnen. Na een verloren dag, blijkt de dienstregeling weer eens compleet in de war. Vijf minuten vertraging wordt tien minuten. Daar gaat mijn aansluiting. Wat een ellende! Kan het dan nooit eens normaal. Als het zonnetje twee dagen schijnt, dan doen de wissels het niet meer en als het iets te hard regent, dan scheien de seinen ermee uit. Gelukkig is het droog als ik op mijn fiets stap. Te vroeg gejuicht! Halverwege moet het regenpak toch weer aan. Getver!
